GeoExplorer

Miedziak sosnowiec (Chalcophora mariana) jest dość rzadkim, największym krajowym przedstawicielem chrząszczy z rodziny bogatkowatych. Ksylofag. Występuje głównie w ciepłych lasach sosnowych rosnących na piaszczystych glebach. Przeważnie barwy czarnej z miedzianym połyskiem i ciągnącymi się szerokimi bruzdami pokrytymi szarymi łuseczkami. Długość ciała osiąga 3 cm. Jest bardzo płochliwym chrząszczem i skorym do lotu. Podczas słonecznej pogody chętnie przebywa na leżących pniach sosen wygrzewając się, a w przypadku najmniejszego zagrożenia natychmiast odlatuje.

Larwa miedziaka sosnowca ma ciało silnie wydłużone, z przodu mocno rozdęte i spłaszczone, z tyłu cieńsze i zaostrzone. Rozwija się pod kora martwych sosen, głównie pniaków i leżaninie sosnowej, drążąc w nich szerokie i płaskie chodniki o nieregularnym przebiegu, wypełnione mocno ubitą mączką i trocinkami. Rozwój larw trwa przez okres 3-6 lat, a następnie przepoczwarzają się w miejscu żerowania, w przygotowanej tuż pod ziemią komorze. Larwy żywią się głównie drewnem sosnowym. Co ciekawe owady dorosłe nie żerują w ogóle.